zaterdag 31 maart 2012

Kloppend Hart

In alles wat beweegt ligt een stukje eeuwigheid besloten
Het leven zelf, onverzadigbaar als het is.

De drift om te zíjn, te gáán!, te groeien
Het leven zelf, onverzadigbaar als het is.

Vooruit, met volle kracht
Dichter bij die mooie ander, spinnend in geluksgevoel

Het leven zelf, onverzadigbaar als het is.
In alles wat beweegt ligt een stukje eeuwigheid besloten.


                                                                                      Eva,
                                                                                      31-3-2012.

donderdag 29 maart 2012

22 - 03 t/m 28 - 03

Ik was al nooit bang voor spinnen,
maar hier begin ik ze zelfs mooi te vinden.
Friday night
-and the feeling's right.
Het masker hangt in het gangetje
tussen de slaap- en de badkamer.
Heb die oversteek al tig keren gemaakt inmiddels,
maar zie nu pas hoe ruig dat ding eigenlijk is
De kinderen van het huismeisje staan er al enige tijd
te kijken en zwaaien naar ons.
Nieuwsgierig op veilige afstand.
Zie hier; de afdeling guyknee, ofwel de verloskamers.
Goed voor 25 babies per etmaal!
Het moge duidelijk zijn dat hier niets te betreuren valt.
Er is juist een business geboren!
Geheime voorraad aangebroken!
Mijn lief is gek d'rop...: )

donderdag 22 maart 2012

15 - 03 t/m 21 - 03

 To the Stars!

No Worries,
dit is niet onze stoep..:)
 
 Tinkelbelle thuis op de Shire rivier

 Dan drink je je koude Kuche Kuche op een terras,
zie je deze agogo klussen in de tuin en denk je:
Wie heeft er hier nu recht op een biertje?!

Al sinds ik hier 9 weken geleden begon ligt ze,
langzaam maar gestaag,
te genezen van haar brandwonden,
met wonderbaarlijk positivisme.

Nu het ontslag nadert heeft ze haar baby weer bij zich
en mocht ik deze foto maken.
 
De vlakbank is er HeLeMaal Niks bij.
2 gasten en een duozaag;
en Jeroen heeft z'n potentiële molenwieken.

Bij jullie is de lente begonnen
en hier hebben we nu dagelijks enorme buien.
Alsof de wolken ontroostbaar zijn..

donderdag 15 maart 2012

08 - 03 t/m 14 - 03

 
Carrièreswitch van doodgewaande moslimfundamentalist

Jeroen knapt een oude schuur op tot windmolen-werkplaats.
Hier een onderdeel van het klusteam.

Fishermen op Lake Malawi

Ochtendrituelen in
het diepste bad
van Afrika

"His path was marked by the stars in the Southern Hemisphere
And he walked his days under African skies"
                                                                                (Paul Simon)
                                                                                                                                                                                                          
Detail van de kloostergarage waar we vandaag onze nieuwe
derdehands Toyota hebben opgehaald.
Huisje, Baantje, Auto...

Gewaardeerde lezers, ik daag jullie uit;
Wat groeit er zo overdadig in onze achtertuin?

donderdag 8 maart 2012

It's official: Eef is UNV arts in Malawi!!!!

De UNV plek is binnen!! Dus we blijven nog even...

01 - 03 t/m 07 - 03

 De minibuses hier rijden als gekken.
Gelukkig beschermd door bezwerende teksten achterop zoals:
'Jesus saves Toyota'.
 
 Keukenprins!

 Al je vrienden in een doosje kunnen doen...
Annie M.G. Schmidt zou trots zijn.

 Zusterliefde

Boeren schaakspel
in tropenlicht

 En als we die schillen nou eens in de tank konden gooien...
(bij gebrek aan benzine).

U bevindt zich thans op de afrit van Zomba highway.
Houdt het hoofd koel.

donderdag 1 maart 2012

23 - 02 t/m 29 - 02

 Azungu sjansballen,
hooihoopjes en een potje golf.
En dat allemaal midden in Zomba....

 De warme wind waait
 uit Mozambique
Ruisend fluisteren
de bomen bladmuziek

 Wellicht moeten we deze 'Zelfstandige Zonder Productsamenhang-er'
meenemen naar de Vierdaagse Feesten?
(Schoenen uit en in de olie! :-)

 Black & White match!

 Soms moet je nog eens goed kijken
om te zien, dat iets dat zo gewoon lijkt,
zo buitengewoon mooi kan zijn.

 Het CWZ in Nijmegen zou eens moeten weten
hoe hun witte jassen zich over de wereld verspreiden...

Twee wandelende warme haarballetjes in je comfort zone.
Gezellig hoor.

Guyknee


Zomba Cental Hospital, 28-02-2012.
Guyknee
Want zo spreken ze het uit hier. Gynaecologie wordt ‘Gyn’ en met dikkeMalawiaanselippen-Engels uitgesproken als ‘guyknee’. Daar zit ik dus nu; op de verloskamers. Sowieso komt trouwens overal een achtervoegsel ‘knee’ of ‘ie’ of ‘die’ achter. Afdeling wordt ‘woardie’, leeftijd is ‘agie’ en dan zoveel ‘yearsie’. (Vanmorgen legde ik m’n tas in het omkleedhok op het schapje ‘bagsi’).
Guyknee dus. De ruimte is een groot betonnen hok van zo’n 100 vierkante meter, met een zusterpost aan de zijkant. Deze post, niet meer dan een houten bar met wat bureaustoelen, wordt naast zusters bevolkt door midwives en midmen, die daar veelal hangend hun dag doorkomen. Vanuit hier kun je de gehele afdeling, die uit twee door een muur afgescheiden gedeeltes bestaat, overzien. Dit overzicht kan van levensbelang zijn, vanwege de afwezigheid van elektronische bewaking van de zwangeren en ongeborenen. Beide zijden van de zaal hebben 4 verlosbedden, afgeschermd door lichtblauwe douchegordijntjes, die op heuphoogte boven de grond zweven. (Opdat je er hangend in je stoel precies onderdoor kunt kijken). Er zijn hier zo’n 25 bevallingen per etmaal, hetgeen neerkomt op gemiddeld 1 baby per uur.
Ik mocht meteen aan de bak vanmorgen. ‘Doctor Eva could you check on this one?’ Douchegordijn 1. Een jonge moeder, die hard werkte om haar eerste spruit op de wereld te zetten, met een pluk kersverse hoofdharen al enige tijd zichtbaar tussen haar benen. Doch niet zo heel effectief persend, viel me op toen ik m’n handschoenen aantrok bij het bed. ‘Maybe you can do a vacuum extraction?’ vroeg de nursie mij. ‘Yeah, let’s see’, mummelde ik. Met wat instructies in steenkolenChichewa, aanmoediging en een bescheiden ‘knip’ (dat wil hier zeggen een ‘cut’ met een wegwerpmesje), was een kunstverlossing gelukkig niet nodig en werd een jonge Malawiaan geboren.
Moeder natuur deed de rest en ik repareerde mijn cut-schade. Vervolgens feliciteerde ik mams en vroeg haar naar de naam van de baby. Er werd hard gelachen door zowel de ‘guardians’ (familieleden) als het personeel op de verloskamers, want dat is hier zelden direct bekend, bleek toen. Ik lachte ook en keek van het schattige kereltje, dat al naar een van de tepels lag te happen, naar buiten door het raam. De grote bomen voor de labour ward ruisten als de zee, er kon wel eens regen gaan komen. Grote zwart-witte vogels, op lange poten, vlogen er af en aan. Ik keek nog eens goed en moest toen glimlachen van oor tot oor:
.... boven de labour woardie wonen ooievaars.

Eva